Поистине, для тех, кто уверовал, делал добрые дела, выстаивал молитву и давал очистительный расход, ждет награда Господа.
Не познают они страха и печали.
(2:277)
Остерегайтесь (наказания Судного) Дня, в который вы будете возвращены к Богу.
Затем каждой душе полностью воздастся за то, что она приобрела, и они (души) не будут обижены.
(2:281)
Господи наш! Не уклоняй наши сердца после того, как Ты вывел нас на прямой путь,
и дай нам от Тебя милость: ведь Ты, поистине, - Податель!
(3:8)
Құранды басынан аяғына дейін оқып біткеннен кейінгі айқын дәлел,
Бағыштаудағы басты тақырып Алланың (Таухид) Бірлігі болып табылады.
Бұл
ойша пайымдау мынадай қорытындыға әкеледі, барлық адамзат үшін«№1 күнә» немесенегізгі қауіп «пұтқа табыну» болып табылады.
Тоғышарлық санада ең қорқынышты күнә немесе қылмыс қастандықпен өлтіру
болып табылады. Бірақ, егер Қасиетті Кітапты оқысаңыз, одан өлтіруді де
кешіруге болатын мысалды көресіңдер (Мұсамен көрсетілген мысал).
Әрбір
қастандықпен өлтіру жазасыз қалады деп мақұлдай алмаймын, керісінше айыптылар
жасаған қылмысы үшін жауапқа тартылуы керек. Мынадай жағдайлар болады,
қастандықпен өлтіруді ақтау да мүмкін. Құран бойынша күнә бар, бірақ оған
кешірім жоқ (күнделікті іс жүзінде). Бұл күнә, әрине пұтқатабынғандық.
Сол
үшін адамзаттыңқорқынышты күнәсіне тура
анықтама беру өте маңызды. Алла бізге өз пікірін Жасаған Иенің пікірінен жоғары
қоюға тыйым салады.
Төменде Құранның бірнеше аяттары берілген, онда тасқа, ағашқа, темір мүсіндерге
табынудан гөрі, «пұтқа табынушылық» деген түсінік кеңінен берілген. Адамдарда
пұт болуы мүмкін. Бірдінділікті уағыздайтындарда пұт болуы мүмкін:
Кім
өзінің құдайы етіп, өзінің құмарлығын көрсе, сен оларға бақылаушы бола аласың
ба? (Құран, 25:43)
Сендердің жеке құмарлықтарың сендердің құдайларың бола алады!
Сен
білмейсің бе, мақұлдайтын халық, олар саған түсірілген Құранға немесе саған
дейінгі түсірілген Кітапқа иман келтіреді. Өздерін заңсыз биліктің жазалағанын
қалайды. Оларға оған сенім артуға рұқсат жоқ. Бірақ, шайтан оларды адасуға
ұшыратқысы келеді. (4:60)
Тастар жаңа заңды шығармайды, оны адамдар жасайды!
Алланың айтқаны: « О, Иссус, Мәрием ұлы! Сен халыққа:
«Алладан басқа, Маған және менің анама екі құдайға
табынғандай табыныңдар»,-деп айттың ба? Иссус: Сен пәксің! Өзімнің құқығымда
жоқты, мен қалай мақұлдаймын. Егер айтқан болсам, онда Сен оны білетін едің.
Менің ойымды Сен біліп тұрасың, ал мен Сенің ойыңды білмеймін. Шындығында, Сен
асыл ойды басқарасың » (5:116)
Міне, сендерге нақты үлгі, Алланың елшісі ретінде Иссус Христос пұтшыл
болды.
« Сен
Бізге бәрінен айрылып, Біз сені басында қалай жаратсақ солай келдің. Біздің
сендерге бергенімізді артта қалдырдыңдар. Өздерің құдайымыз деп есептегендерді,
Біз сендермен бірге жақтаушыларыңды көріп тұрған жоқпыз. Сендердің
байланыстарың үзілді, Сендердің арқа сүйегендерің сендерді тастап кетті »
(6:94)
Сонымен делдалдардың табынғаны да пайдасыз. Төменде мысалдар
келтірілген, пұтқа табынушылықтың дінге терең тамырын жаюы мүмкін. Халық
Алламен бірге жынға да табынатын, ал олар ЖасағанИенің жаратқаны ғана.
Олар
Алламен қатар жынға да табынатын. Ал жынды жасаған Ол (дәл өзі). Олар ешнәрсені
білместен, Оның ұлдары мен қыздары бар деп мақұлдасты. Ол пәк, Оған жазылғаннан
жоғары.
(6:100)
Қасиетті
Құранда табынатын зат, Жасаушының жай жаратқаны болғаны жиі айтылады. Төмендегі
аяттар осыны растайды.
«
Қалай олар (Алламен бірге) басқа құдайды мойындайды.Өздері ешнәрсе жасай алмайды, бірақ
өздері содан жаратылған?» (7:191)
«
Шындығында, Алладан аттап өтіп шақырғандарың өздерің сияқты құлдар. Оларды
шақырыңдар, олардың сұранысын қанағаттандырсын. Егер сен оларға шынымен сенсең »
(7:194)
Бірақ, Ахирет күні пұтшылдардың өздері көпдінділікке қарсы шығатын
болады.
«Ахирет
күні Біз бәрін жинап аламыз. Ойдан шығарған (Аллаға) жолдастарына « Сендерде
және сендердің жолдастарың да орындарыңнан тұрыңдар!» Оларды бөлеміз. Олардың
жолдастары: « Сендер бізге табынған жоқсыңдар»- дейді. Алланың біздің және
сендердің араларыңда куә болғаны жетіп жатыр ; Біздің сендердің
табынғандарыңнан хабарымыз жоқ » (10:28-29)
Адамдар пұтшылдарды діншілдік қасиеттерімен ерекшелейді.
« Жер
мен көктің Жаратқан Иесі кім?- деп сұра. «Алла»-деп жауап бер. « Неліктен
сендер өздеріңе Одан басқа қолдаушы таңдадыңдар, олар өздеріне не көмектесе, не
зиян келтіре алмайды»-деп сұра. Сұра: « Зағип пен көре алатын адам, жарық пен
қараңғы тең бе?» Олар Алламен қатар басқа құдайларды мойындады. Алла
жаратқандай сияқты болды. Жаратушы Алламен Басқа құдайлардың бірдей болғаны ма?
Айт : «Алла-жер бетіндегінің бәрін жаратушы. Ол-жалғыз, тежеусіз билік иесі
(өктем)» (13:16)
Келесі
аятта табынушылар көпдінділерді өтірікшілер деп атайды:
Көпдінділер өз құдайларын көрген кезде « Менің Раббым! Біздің
табынатынымыз осылар. Сенен аттап өтіп, біз оларға жалбарынамыз ». Бірақ
пұтшылдар: « Шындығында, сендер өтірікшісіңдер»-дейді. (16:86)
Міне, Құранға қарсыласа алмайтын, тағы бір мысал, пұтшылдар – бұлар
темір немесе ағаш заттар емес, оларда біз сияқты Алланы іздейді деп дәлелдейді.
«
Жалбарынғандардың өздері, өз Раббыларына жақындау жолдарын іздейді. Олар Оның
рақымшылығынан үміт күтеді. Оның жазасынан қорқады. Сенің Раббыңның жазасынан
қашады» (17:57)
Бірақ, кім басқаларды өзіне табынуға шақырса, тозақта өзіне
табынғандармен бірге жанады:
«
Шындығында, сендер және Алладан басқаға табынғандар, тек ғана тозақтың отыны
боласыңдар. Сендер де соған кіресіңдер»(21:98)
« Ахирет
күні көпдінділерді жинап айтамыз: « Өздерің ойлап тапқан жолдастарың қайда (Аллаға
теңеп)?» Сонда оларда өздерін ақтайтын жауап болмайды: «Алламен, өзіміздің
Раббымыздың атымен ант етеміз, біз көпдінділер болған жоқпыз». Олар өздеріне
қарсы өтірікті ойлап тапты.Оларды өздері ойлап тапқан жаратушысытастап кетті» (6:22-24)
Бұл
аяттан көптеген адамдар пұтқа табынушылықты өздері жасап шығаратынынан
күдіктенбейді!
Алланың орнына басқаға табынғандарды,Ол
Ахирет күні жинап алып: «Менің құлдарымды тура жолдан тайдырған сендер ме,
немесе олар өздері жолдан адасты ма?»-деп сұрайды. «Сен биіксің! Біздің сенің
орныңа қолдаушы алғанымыз жарамады. Сен оларды және олардың әкесін қамтамасыз
еттің. Олар сені еске алуды ұмытып кетті. Олар жоғалған халық болды ». (25:17-18)
Сендірудің қажеті жоқ емес пе?
Ол
Ахирет күні бәрін шақырып: « Менің серіктерім қайда, сендер (құдайымыз ) деп
мойындаған?» Олардың өздерін ақтаған сөздері: « Раббым, бұлар бізді адастырып
кетті. Бізде оларды бізді адастырғандай адастырдық. Біз саған қараймыз: олар
бізге табынған емес». (28:62-63)
Кім
Аллаға әдейілеп немесе әдейілеп емес серік қосса, жоғарыдағы келтірілген аяттар
оларға мысал және еске алатын болады. Олар сондай адамдарды не күтіп тұрғанын
анық жазғанына үміттенемін. Қасиетті Құранды оқысаңыз, өзіңізде осыны
растайсыз.